جمهورى اسلامى - که از انقلاب اسلامى برخاسته است - یک واحدى است که دارى دو بعد است: اسلامى بودن و مردمى بودن؛ هم اسلامى است، هم مردمى است. و مردمى است، چون اسلامى است؛ چون اسلام دین جامعه است. دین مسئولیت همگانى است؛ اسلام دین تک تک افراد و اشخاص به حیث خودشان فقط نیست؛ آن هم هست، اما افراد به حیث اجتماعشان هم مورد خطاب اسلامند. اسلام یک دین مردمى است؛ یک دینِ مسئولیت عمومى است؛ بنابراین مردمى بودن از خود اسلامى بودن برمىآید. اسلامى هم هست؛ چون خداى متعال منت گذاشته است: «بل اللَّه یمنّ علیکم أن هداکم للإیمان»؛(5) منت گذاشته بر ما، هدایت کرده ما را به این ایمان؛ پروردگار به مردم ما، به خود ما منت گذاشته، ما را به این دین هدایت کرده؛ لذا جمهورِ ما اسلام را میخواهند و این دین الهى را بحمداللَّه خداى متعال به ما داده است. بنابراین «جمهورى اسلامى» است؛ یک منظومه است، یک مجموعه است، یا بگوئیم واحدِ داراى ابعادى است که این ابعاد باید با همدیگر مورد ملاحظه قرار بگیرد و با هم باشد؛ این درهمتنیدگى باید حفظ بشود. هر کدام از این جهات تضعیف بشود، کل و مجموعه تضعیف شده است. مقام معظم رهبری – 2/7/88 - دیدار اعضای مجلس خبرگان رهبری (دریافت متن کامل: فرمت doc ، فرمت pdf) |